درصد بزرگی از انسانها ويروس تبخال رو در درون خودشون دارند و ميتونند به ديگران هم سرايت بدند. مهم اينه که بلافاصله بعد از احساس اولی خارش و مور مور شدن دست به کار بشين و جلوگيری کنين، که تبخال اصلا بزرگ و عفونی نشه. بلافاصله پماد از داروخونه بخريد و استفاده کنيد تا جلوی ويروس گرفته بشه. معمولا اين پمادها حاوی سولفات روی (zinc) هستند و يا از مواد طبيعی گياهی درست شده اند (مثلا عصارهء برگ بادرنجبويه) و يا از مواد شيميايی مصنوعی (synthetic).
تبخال فقط موقعی ظاهر ميشه که حال آدم خوب نباشه، مثل موقع سرماخوردگی، کابوس ديدن، استرس و فشار روحی. يکبار که ويروس وارد بدن بشه ديگه نميشه از شرش خلاص شد و يک عمر به حال غير فعال و نامرئی در اعصاب زنده ميمونه و هر بار که سيستم دفاعی بدن ضعيف شده باشه سر و کله اش پيدا ميشه. يعنی برای پيشگيری از ظاهر شدنش بايد سيستم دفاعی بدن رو تقويت کرد، مثلا با مصرف مواد حاوی ويتامين.
تبخال به شدت واگيرداره. موقع ظاهر شدن تاول از تماس با ديگران (بوسيدن، استفاده از ليوان مشترک، دست دادن و غيره) خودداری کنيد، هرچند که درصد بزرگی از اطرافيانتون احتمالا خودشون مبتلا هستند!
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 8:00 AM
تبخال فقط موقعی ظاهر ميشه که حال آدم خوب نباشه، مثل موقع سرماخوردگی، کابوس ديدن، استرس و فشار روحی. يکبار که ويروس وارد بدن بشه ديگه نميشه از شرش خلاص شد و يک عمر به حال غير فعال و نامرئی در اعصاب زنده ميمونه و هر بار که سيستم دفاعی بدن ضعيف شده باشه سر و کله اش پيدا ميشه. يعنی برای پيشگيری از ظاهر شدنش بايد سيستم دفاعی بدن رو تقويت کرد، مثلا با مصرف مواد حاوی ويتامين.
تبخال به شدت واگيرداره. موقع ظاهر شدن تاول از تماس با ديگران (بوسيدن، استفاده از ليوان مشترک، دست دادن و غيره) خودداری کنيد، هرچند که درصد بزرگی از اطرافيانتون احتمالا خودشون مبتلا هستند!
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 8:00 AM
........................................................................................
ماسك صورت
برای پوست هاي چرب: سفيده تخم مرغ را در كاسه ای ريخته آنقدر بزنيد تا كف كند و مثل برف سفيد شود. سپس چند فطره آب ليمو يا آب ليمو ترش تازه را با آن مخلوط كنيد و اين ماسك را مدت 10 دقيقه روی صورت قرار دهيد. آنگاه با آب ولرم بشوئيد.
برای پوست های خشك: يك زرده تخم مرغ را با يك قاشق مربا خوری روغن بادام يا زيتون و چند قطره آبليمو مخلوط كرده روی صورت بماليد. هنگام كشيدن ماسك بصورت توجه داشته باشيد كه حركات دست شما از پايين به بالا باشد تا پوست صورت همين حالت را حفظ كند.
اگر اين كارو كه گفتم انجام بدين كه نتيجهء معجزه آسايي داره. پوستتون هم اگر جوش داشته باشه از بين مي بره و هم سفيد و تازه مي كنه. و محفظه های صورت را از بين مي برد. فقط اين كار رو هفته ای يك بار انجام دهيد. چون اين كار زيادش باعث خشك شدن صورت ميشه. اميدوارم كه مورد استفاده قرار بگيره.
با تشکر از فاطمه
□ نوشته شده در ساعت 3:09 PM
برای پوست هاي چرب: سفيده تخم مرغ را در كاسه ای ريخته آنقدر بزنيد تا كف كند و مثل برف سفيد شود. سپس چند فطره آب ليمو يا آب ليمو ترش تازه را با آن مخلوط كنيد و اين ماسك را مدت 10 دقيقه روی صورت قرار دهيد. آنگاه با آب ولرم بشوئيد.
برای پوست های خشك: يك زرده تخم مرغ را با يك قاشق مربا خوری روغن بادام يا زيتون و چند قطره آبليمو مخلوط كرده روی صورت بماليد. هنگام كشيدن ماسك بصورت توجه داشته باشيد كه حركات دست شما از پايين به بالا باشد تا پوست صورت همين حالت را حفظ كند.
اگر اين كارو كه گفتم انجام بدين كه نتيجهء معجزه آسايي داره. پوستتون هم اگر جوش داشته باشه از بين مي بره و هم سفيد و تازه مي كنه. و محفظه های صورت را از بين مي برد. فقط اين كار رو هفته ای يك بار انجام دهيد. چون اين كار زيادش باعث خشك شدن صورت ميشه. اميدوارم كه مورد استفاده قرار بگيره.
با تشکر از فاطمه
□ نوشته شده در ساعت 3:09 PM
........................................................................................
روی دستورها کليک کنيد تا به صفحهء تخصصی فارسی در مورد قارچ صدفی راه پيدا کنيد!
□ نوشته شده در ساعت 10:52 AM
........................................................................................
توضيح دربارهء غذاهای شمالی، توسط يک هموطن خوب شمالی ديگه، جناب تقی خان!
اولاً در مورد باقلی قاتوق، ” پاچ باقلا “ كه مثل لوبيا قرمز و پوستی شبيه لوبيا چيتی داره، در غربتستان پيدا ميشه. ميشه اونو خيسوند. اگه عجله داشته باشين، ميتونيد اونو تو آب سرد ريخته و با آتش تند حرارت بدين. چند دقيقه بعدش ميشه اونو برداشت و آبش رو عوض كرده و باقلی رو پوست بگيريم.
دوماً: در باره ميرزا قاسمی، من فكر كنم بهتره كه سير و تخم مرغ رو با هم تفت بديم و بذاريم تخم مرغ به تكه های خشك و كوچيك تقسيم بشه. بادمجان رو هم ميشه بطور مجزا تفت داد و بعدش وقتی سير و تخم مرغ رو بهش اضافه كرديد، گوجه رو روش ريخته و با آتش ملايم ميذاريم كه جا بيافته.
واويشكا، ميشه توش يه چندتائی قارچ هم اضافه كرد. مقرون به صرفه تره و بجای دو نفر كه ۳۰۰ گرم گوشت چرخ كرده قراره بخورن! بديم چهارنفر با برنج يه وعده غذای حسابی داشته باشن. هرچه گوشت كمتر مصرف كنيم بهتره!! با اجازه بانو و حلاج. و صد البته خانم مدير پانته آ
بقول افغانها: اشتهای خوب!
(اختيار دارين، شما صاحبخونه هستين!)
□ نوشته شده در ساعت 12:57 AM
اولاً در مورد باقلی قاتوق، ” پاچ باقلا “ كه مثل لوبيا قرمز و پوستی شبيه لوبيا چيتی داره، در غربتستان پيدا ميشه. ميشه اونو خيسوند. اگه عجله داشته باشين، ميتونيد اونو تو آب سرد ريخته و با آتش تند حرارت بدين. چند دقيقه بعدش ميشه اونو برداشت و آبش رو عوض كرده و باقلی رو پوست بگيريم.
دوماً: در باره ميرزا قاسمی، من فكر كنم بهتره كه سير و تخم مرغ رو با هم تفت بديم و بذاريم تخم مرغ به تكه های خشك و كوچيك تقسيم بشه. بادمجان رو هم ميشه بطور مجزا تفت داد و بعدش وقتی سير و تخم مرغ رو بهش اضافه كرديد، گوجه رو روش ريخته و با آتش ملايم ميذاريم كه جا بيافته.
واويشكا، ميشه توش يه چندتائی قارچ هم اضافه كرد. مقرون به صرفه تره و بجای دو نفر كه ۳۰۰ گرم گوشت چرخ كرده قراره بخورن! بديم چهارنفر با برنج يه وعده غذای حسابی داشته باشن. هرچه گوشت كمتر مصرف كنيم بهتره!! با اجازه بانو و حلاج. و صد البته خانم مدير پانته آ
بقول افغانها: اشتهای خوب!
(اختيار دارين، شما صاحبخونه هستين!)
□ نوشته شده در ساعت 12:57 AM
........................................................................................
چگونه از شر حشرات موذی موجود در برنج راحت شويم؟
معمولا اين مشکل وقتی پيش مياد که برنج خيلی در جای نمناک مانده باشد. ابتدا برنج را ترجيحا در فضای باز روی يک سفره پهن کنيد. سپس چند حبه سير را پوست کنده و از وسط نصف کنيد و در گوشه و کنار سفره قرار دهيد و سپس به ميزان فراوان نمک اضافه کنيد. ظرف چند روز از اين مهمانان ناخوانده خبری نخواهد بود.
با تشکر از بانو و حلاج
□ نوشته شده در ساعت 6:22 PM
معمولا اين مشکل وقتی پيش مياد که برنج خيلی در جای نمناک مانده باشد. ابتدا برنج را ترجيحا در فضای باز روی يک سفره پهن کنيد. سپس چند حبه سير را پوست کنده و از وسط نصف کنيد و در گوشه و کنار سفره قرار دهيد و سپس به ميزان فراوان نمک اضافه کنيد. ظرف چند روز از اين مهمانان ناخوانده خبری نخواهد بود.
با تشکر از بانو و حلاج
□ نوشته شده در ساعت 6:22 PM
واويشکا (باز هم از شمال)
ابتدا يک عدد پياز متوسط را خرد ميکنيم و در ماهيتابه تفت ميدهيم و به آن زردچوبه اضافه ميکنيم. سپس گوشت چرخ کرده (۳۰۰ گرم برای دو نفر) را به آن اضافه کرده و همين طور نمک و فلفل و رب گوجه فرنگی (در صورت تمايل ميتوان گوجه خرد شده اضافه کرد) و بعد از اينکه به خوبی سرخ شد به تعداد نفرات تخم مرغ در آن ميشکنيم و در ظرف را میگزاريم تا تخم مرغ کاملا ببندد.
اين غذا را با چلو، کته و يا نان ميتوان سرو کرد.
فضولی پانته آ: اين همه سال اين غذا رو درست ميکرديم و فکر ميکرديم يه چيز من درآورديه، چه برسه به اينکه اسمش رو هم بدونيم! ممنون بابت اطلاع!
با تشکر از بانو و حلاج
□ نوشته شده در ساعت 6:21 PM
ابتدا يک عدد پياز متوسط را خرد ميکنيم و در ماهيتابه تفت ميدهيم و به آن زردچوبه اضافه ميکنيم. سپس گوشت چرخ کرده (۳۰۰ گرم برای دو نفر) را به آن اضافه کرده و همين طور نمک و فلفل و رب گوجه فرنگی (در صورت تمايل ميتوان گوجه خرد شده اضافه کرد) و بعد از اينکه به خوبی سرخ شد به تعداد نفرات تخم مرغ در آن ميشکنيم و در ظرف را میگزاريم تا تخم مرغ کاملا ببندد.
اين غذا را با چلو، کته و يا نان ميتوان سرو کرد.
فضولی پانته آ: اين همه سال اين غذا رو درست ميکرديم و فکر ميکرديم يه چيز من درآورديه، چه برسه به اينکه اسمش رو هم بدونيم! ممنون بابت اطلاع!
با تشکر از بانو و حلاج
□ نوشته شده در ساعت 6:21 PM
ميرزا قاسمی(باز هم از منطقه شمال)
ابتدا بادنجان ها را (اگر از نوع اسپانيايی باشد يک عدد کافی است) در فر کبابی ميکنيم، سپس پوست آنها را ميگيريم (پس از کبابی شدن به آسانی جدا ميشود) و خرد ميکنيم. گوجه فرنگی ها را در يک قابلمه ريخته و آب اضافه ميکنيم و ميگزاريم تا بپزد. سپس پوست گوجه فرنگيها را جدا کرده و آنها خرد ميکنيم (از کنسرو های گوجه خرد شده نيز ميتوان استفاده کرد). چند حبه سير را خرد ميکنيم و در روغن تفت ميدهيم سپس بادنجان خرد شده و گوجه ها را اضافه ميکنيم و ميگذاريم تا آب آن کشيده شود. سپس به تعداد نفرات تخم مرغ را در آن ميشکنيم و هم ميزنيم. در ظرف را ميگزاريم تا خورش جا بيافتد و البته اين غذا نيز با کته يا چلو سرو ميشود.
فضولی پانته آ: منظور از اسپانيايی همون بادنجون دلمه ايه که بزرگتر از نوع قلميه و در ولايت غربتستان بيشتر رواج داره.
با تشکر از بانو و حلاج
□ نوشته شده در ساعت 6:21 PM
ابتدا بادنجان ها را (اگر از نوع اسپانيايی باشد يک عدد کافی است) در فر کبابی ميکنيم، سپس پوست آنها را ميگيريم (پس از کبابی شدن به آسانی جدا ميشود) و خرد ميکنيم. گوجه فرنگی ها را در يک قابلمه ريخته و آب اضافه ميکنيم و ميگزاريم تا بپزد. سپس پوست گوجه فرنگيها را جدا کرده و آنها خرد ميکنيم (از کنسرو های گوجه خرد شده نيز ميتوان استفاده کرد). چند حبه سير را خرد ميکنيم و در روغن تفت ميدهيم سپس بادنجان خرد شده و گوجه ها را اضافه ميکنيم و ميگذاريم تا آب آن کشيده شود. سپس به تعداد نفرات تخم مرغ را در آن ميشکنيم و هم ميزنيم. در ظرف را ميگزاريم تا خورش جا بيافتد و البته اين غذا نيز با کته يا چلو سرو ميشود.
فضولی پانته آ: منظور از اسپانيايی همون بادنجون دلمه ايه که بزرگتر از نوع قلميه و در ولايت غربتستان بيشتر رواج داره.
با تشکر از بانو و حلاج
□ نوشته شده در ساعت 6:21 PM
باقالاقاتق برای دو نفر (يک نوع خورش ويژه منطقه شمال ايران)
ابتدا يک مشت باقالی مازندرانی (البته ما نتونستيم اين يه رقم اينجا پيدا کنيم، ولی مشابهش يک جور باقالی سفيده) رادر آب خيس ميکنيم تا پوست آن ور بيايد (معمولا يک شب تا صبح) سپس پوست آنرا جدا ميکنيم و ميشوريم .روغن را در ماهيتابه داغ ميکنيم و چند حبه سير را که از قبل پوست کنده و خرد کرده ايم به همراه زردچوبه تفت ميدهيم. بعد مقداری شويد خشک به آن اضافه ميکنيم. شويد را نبايد زياد تفت داد چون مزه آن عوض ميشود. باقالاها را به مخلوط اضافه ميکنيم و بعد از يک تفت مختصر دو تا سه ليوان آب اضافه کرده و به همراه فلفل و نمک ميگذاريم بپزد و جا بيافتد. دست آخر به تعداد نفرات تخم مرغ در آن ميشکنيم و در ظرف را ميگذاريم تا تخم مرغ ببندد.
اين خورش را با چلو يا کته ميل کنيد.
فضولی پانته آ: البته اگه شويد (شبت) تازه گيرتون اومد که چه بهتر. عطرش بيشتره. اونوقت ساقه های درشت رو جدا کنيد و برگها رو بشوييد و کمی خرد کنيد و مثل همون شويد خشک تفت بديد.
با تشکر از بانو و حلاج
□ نوشته شده در ساعت 6:20 PM
ابتدا يک مشت باقالی مازندرانی (البته ما نتونستيم اين يه رقم اينجا پيدا کنيم، ولی مشابهش يک جور باقالی سفيده) رادر آب خيس ميکنيم تا پوست آن ور بيايد (معمولا يک شب تا صبح) سپس پوست آنرا جدا ميکنيم و ميشوريم .روغن را در ماهيتابه داغ ميکنيم و چند حبه سير را که از قبل پوست کنده و خرد کرده ايم به همراه زردچوبه تفت ميدهيم. بعد مقداری شويد خشک به آن اضافه ميکنيم. شويد را نبايد زياد تفت داد چون مزه آن عوض ميشود. باقالاها را به مخلوط اضافه ميکنيم و بعد از يک تفت مختصر دو تا سه ليوان آب اضافه کرده و به همراه فلفل و نمک ميگذاريم بپزد و جا بيافتد. دست آخر به تعداد نفرات تخم مرغ در آن ميشکنيم و در ظرف را ميگذاريم تا تخم مرغ ببندد.
اين خورش را با چلو يا کته ميل کنيد.
فضولی پانته آ: البته اگه شويد (شبت) تازه گيرتون اومد که چه بهتر. عطرش بيشتره. اونوقت ساقه های درشت رو جدا کنيد و برگها رو بشوييد و کمی خرد کنيد و مثل همون شويد خشک تفت بديد.
با تشکر از بانو و حلاج
□ نوشته شده در ساعت 6:20 PM
دانستنيها
مختصر و مفيد
راه حل آسان و ساده برای رفع خستگي:
نوشيدن يك ليوان آب سرد ( آبی كه مدتی تو يخچال بوده, يا يك ليوان آب پر از يخ) باعث افزايش انرژی و هوشياری ميشه.
علت؟ دكتر رابرت كوپر در كتاب High Energy Living ميگه, چون بدن انسان نميتونه مايعات خيلی سرد رو جذب كنه, هر جرعه باعث ميشه انرژی بيشتری در بدن توليد بشه تا اون مايع رو گرم كنه. و چون بدن انرژی بيشتری توليد ميكنه و كالری سوزونده ميشه, شما وزن هم كم ميكنيد.
منبع:High Energy Living
By: Robert K. Cooper, Ph.D
نوشته توسط: مريم
□ نوشته شده در ساعت 8:32 AM
مختصر و مفيد
راه حل آسان و ساده برای رفع خستگي:
نوشيدن يك ليوان آب سرد ( آبی كه مدتی تو يخچال بوده, يا يك ليوان آب پر از يخ) باعث افزايش انرژی و هوشياری ميشه.
علت؟ دكتر رابرت كوپر در كتاب High Energy Living ميگه, چون بدن انسان نميتونه مايعات خيلی سرد رو جذب كنه, هر جرعه باعث ميشه انرژی بيشتری در بدن توليد بشه تا اون مايع رو گرم كنه. و چون بدن انرژی بيشتری توليد ميكنه و كالری سوزونده ميشه, شما وزن هم كم ميكنيد.
منبع:High Energy Living
By: Robert K. Cooper, Ph.D
نوشته توسط: مريم
□ نوشته شده در ساعت 8:32 AM
........................................................................................
جناب آقا تقی زحمت کشيدن و يک دستور خوب و نسبتا آسون برای غذا فرستادن که دستشون درد نکنه. البته ايشون نسخه رو مثل روش معمول کتابهای آشپزی ننوشته اند و بيشتر ضمن يک گپ دوستانه تعريف کرده اند، ما هم دست به ترکيبش نميزنيم که خودش لطف و شيوايی خاصی داره. ولی بعضی جاها خودمون هم کمی خود شيرينی کرده و توضيحات لازم يا غير لازمی در پرانتز داده ايم که شايد مفيد باشند.
قديمها يه سری غذاهائی رو ياد گرفتم كه هم از نظر استفاده زمانی برای تهيه اش بسيار سريع است و هم اينكه كلاس خاص خودش رو هم داره. من فكر ميكنم حتماً اسم: چيكن هاوائی يا چيكن رانگون و يا چيكن مالزی رو شنيده باشی. بهرحال ممكنه در هلند اينها رو به اين اسمها معرفی كرده باشند (بله، در آلمان هم اين جور غذاها خيلی طرفدار داره، در ايران هم اينجور که شنيده ام غذای چينی رواج پيدا کرده). البته من فكر ميكنم كه هاوائی رو در همه جا به همين اسم ميگن (آره، هر چی که توش دو تا تيکه آناناس بندازن ميشه هوايی، مثل پيتزا. من هم اصلا دوست ندارم). در رستوران چينی هم از همين غذا با همين تركيباتی كه ما استفاده ميكرديم، درست ميكنند...
در مورد اندازه ها من ترجيح ميدم كه اصل رو به اختيار فردی بذارم كه ميخواد غذا رو درست كنه. چون گاهی ميشه با يه تيكه فيله مرغ همين غذا رو برای چهار نفر درست كرد و گاه ميشه با سه تيكه و دو نفر اونو نوش جان كنه. البته اگه آدم های بخوری باشند كه من فكر ميكنم آدمهای مجرد اشتهای زيادی داشته باشند!!! (جنبهء اقتصادی قضيه فراموش نشه، پر گوشت يا کم گوشت؟ ايران مرغ گرونه)
بهرحال يه فيله مرغ (سينهء پوست گرفتهء مرغ) رو من امشب ميخوام درست كنم.
دركنارش يه پياز متوسط هم لازمه و دو يا سه تا تكه سير ـ ما به رشتی بنه ميگيم، نميدونم به تهرانی و يا به فارسی چی ميشه. با پوزش! (همون دو يا سه «پر» سير) من خودم هميشه سير رو بطور كلی ميخرم و بعداز پوست گرفتن و تميز كردن با خورد كن ـ مثل مولينكس و اينها ـ (قديمها ميگفتيم يک دو سه! در آلمان هم به همين اسم معروف بود) با كمی روغن و يا روغن زيتون اونو حسابی خورد ميكنم و بعدش ميريزم تو جا يخی بلوكی كه مثل بلوك های يخ بشه. روشو هم با كاغذ زروروق و يا آلومينيوم و پلاستيك خوب ميبندم كه توی جايخی يخچال و يا فريزر بوش پخش نشه. هروقت كه احتياجی به آنها داشتم يه بلوك از اونو بر ميدارم كه فكر ميكنم هم مقرون به صرفه هست و هم سير خراب نميشه... (ميشه لای کيسهء فريزر يا همون ورقهء آلومينيوم گذاشت و نازک و پهن صافش کرد و تو فريزر گذاشت و هر بار يه تيکه اش رو جدا کرد، اينجوری قالب يخ اضافه هم لازم نيست. همين کار رو با خلال پياز هم ميشه انجام داد)
به هرحال برای كاری كه قراره انجام بدم، يكي دو تا بنه (پر) سير برميداريم.
اگه يه چندتائی قارچ هم داشته باشيم، بدك نيست. هيچ مشكل خاصی پيش نمياد.
دو قاشق مارگارين (يا روغن نباتی يا روغن مايع مثل مازولا)، فلفل و نمك، پودر كاری ـ فكر كنم همه بشناسند و توضيح زيادی لازم نيست داده بشه. فقط بگم كه نوع دارجلينگش از همه بهتره، يه نصف قاشق چايخوری سنبل اوليك ـ همان ترشی فلفل هندی كه بصورت شيشه ای تو هر مغازه ای (تو ايران هم؟) ميفروشند ـ حدود دويست سی سی (ميلی ليتر) سرشير مثل خامه رقيق ـ همونی كه بهش در آلمان زانه ميگن و در هلند بهش ميگيم: سلاخ روم. شير غليظ شده مخصوص آشپزی است. تو اروپا كه به راحتی ميشه تو هر مغازه ای پيدا كرد. البته اگه منظور خدمتی است به مجردها ، بهتره بهشون بگيم از اين چيزها هميشه تو خونه داشته باشين. احتياجی هم نيست كه در يخچال باشن. چون تاريخ مصرفشون معمولاً بيش از يه ماه هست و ميشه در كمد نگه داريش كرد (همون خامه، نه سرشير که غليظ تره، ولی لطفا توجه کنيد که برای دستورهای شيرينی از خامهء تازهء پاستوريزه استفاده کنيد، چون اين خامه های استريليزه رو نميشه به خوبی هم زد تا سفت بشن).
فيله مرغ رو در تكه های كوچيك مثل تكه های كبابی در مياريم و پيازها رو هم خوردش می كنيم. اگه پياز رو به چهار تكه تقسيم كرده و سپس بقول پانته آ خلال كنيم، بد نيست. چون خلال گنده زياد هم جالب نيست. قارچ ها رو هم بصورتی خورد ميكنيم كه حداقل چهار تا شش تكه بشن. يعنی ضخامت هر برش آن حدود سه ميل به بالا باشه (خط کش حضورتون هست؟). سير رو هم بعداز تميز كردن اگه وسيله ای برای خورد كردن داشته باشيم چه بهتر، در غير اينصورت بصورت خيلی ريز اونو با چاقو خورد ميكنيم.
مارگارين رو توی تابه ميريزيم. شعله آتش بايد بالا باشه. مرغ رو ميريزيم توی تابه ـ راستی از تابه نگفتم. خودم تابه ای دارم كه گود هست. از اين تابه هائی كه جون ميدن غذا رو آدم بتونه توش با حركت دسته تابه بگردونه... (تابهء چينی، يعنی از سرزمين چين و ماچين، که بهش ووک Wok هم گفته ميشه) هم تابه هستند و هم بجای خود ديگ. خلاصه به آن مجموعه ظرف های آشپزی اين يكی رو اضافه كنيد والله ضرر نميكنيد!
بعداز يه دور تفت دادن مرغ كه حدود دو دقيقه بيشتر نيست، پياز رو هم بهش اضافه ميكنيم. از آنجائی كه تابه و روغن داغه، بايد محتويات تابه رو مدام هم زد. بعد از دو تا چهار دقيقه، سير رو بهش اضافه ميكنيم و يه قاشق پودر كاری، مقدار لازم نمك و فلفل رو بهش اضافه ميكنيم. نصف قاشق چای خوری سنبل اوليك هم بهش اضافه ميكنيم. اين تركيب رو هم در همان حرارت و مدام هم ميزنيم. سه چهار دقيقه بعد از اينها، قارچ رو اضافه ميكنيم. وقتی رنگ مرغ كاملاً تغيير كرد، نصف ليوان معمولی آب بهش اضافه ميكنيم. اين آب ميبايد در حين پختن غذا به سرعت جوش بياد و وقتی خوب جوشيد، بدون اينكه كاملاً خشك بشه، سرشير يا زانه و حالا هرچه كه اسمش هست (خامه بابا! خامه!) رو بهش اضافه ميكنيم، در اينجا بايد آتش رو كم كرده و روی تابه درپوشی بذاريم. حدود ده دقيقه بعد كه سرشير هم حسابی جوشيد، غذا آماده است.
برای آنهائی كه احتمالاً اين غذا رو برای بيش از چهار نفر درست ميكنند، بايد بگويم كه برای جلو گيری از رقيق بودن مايه توی تابه، ميشه از اين پودر های مخصوص كه به پودر سيب زمينی معروف هستند ـ رنگ سفيدی دارن ـ در مقداری آب سرد حل كرده و به اين تركيب اضافه كنند (نشاسته، آرد هم ميشه). در عرض چند دقيقه تمام محتوی آبكی توی تابه، سفت (غليظ) شده (جا ميفته) و ميشه اين مجموعه رو به عنوان خورش استفاده كرد.
اين غذا رو ميشه هم با تاقياتلی (تاگياتلی) ـ كه يه نوع رشته پهن هستش ـ هم با سيب زمينی سرخ كرده و هم با برنج سرو كرد. البته با برنج بهترين حالته. اگه احتمالاً ميخواين برای كسی كه خيلی هم بهش ارادت دارين غذا سرو كنين، بهتره كه برنج رو اول تو يه كاسه بريزين و بعدش اونو وارونه كنيد توی بشقاب و در كنارش از تركيب بالائی كه همون فيله در حالت رانگون هست ـ رانگون چيكن فيلت ـ در كنارش بريزين. وقتی اين برنج رو توي همان كاسه ای كه گفته ام بريزيم، ميشه با دست يه ذره بهش فشار داده تا تو جاشون قرار بگيرن (يعنی به هم بچسبن). بعدش كه اونو روي بشقاب برگردونديم ـ البته بهترين حالت اينه كه بشقاب رو روی كاسه بذاريم و بعدش مجموعه رو برگردونيم. روی برنج يكی دو قاشق از مايع سس مانند خورش رو ميريزيم. بعدش ميشه يه تكه (برگ) از اين جعفری های تازه رو روي برنج گذاشت.
اگه به اين تركيب بالا و چند دقيقه قبل از سرو كردن، مقداری آناناس در قطعاتی دو سانت در دوسانت اضافه كنيد، ميشه چيكن هاوائی. در بسياری از كشورهای اروپائی ميشه كمپوت آناناس خريد كه بصورت بلوك بريده شده هستند (ايران هم هست جانم، يعنی زمان ما که بود). اين آناناس ها جون ميدن واسه چيكن هاوائی. نكتهء ديگه اينكه در چيكن هاوائی مقدار كاری رو يا بايد نصف كرد و يا ميشه بالكل ازش صرف نظر كرد.
برای درست كردن مدل مالزيائی فيله مرغ، به جای كاری پودر بايد سس سويا ريخت و يه قاشق عسل.
خودم معمولاً همراه با كار درست كردن مرغ، برنج رو به پيمانه ای كه لازم هست، بعداز شستن و همراه با آب سرد ميذارم روی اجاق و با شعله بالا ميذارم كه بپزه. وقتی كه ميخوام سرشير (خامه!) رو به مرغ اضافه كنم، معمولاً همزمان ميشه با آب كشيدن برنج و اگه ته ديگ سيب زمينی بذاريم و يا يه دونه از اين نون عربی ها (لواش ما غربت زده ها که مزهء کاغذ ميده)، ميشه برنج رو روش ريخت و اگه برنج هنوز خوب عمل نيومده باشه، ميشه يه نصف استكان ـ تقريباً يك چهارم ليوان آب توی ديگ ريخت و بعدش روی برنج رو حتماً با زرورق يا همان كاغذ آلومينيومی ميپوشانيم (يا دم کنی پارچه ای. از روزنامه استفاده نکنيد، چون جوهر روزنامه سميه). روی اون هم درپوش ديگ رو ميذاريم. بعداز ده دقيقه، هم برنج آماده هست و هم خورش. و در اين فاصله طبعاً فرصتی خواهد بود كه سالادی درست كنيم. حالا سالاد شيرازی باشه و يا سالاد با پنير مازارلا... (امان از دست اين هلنديها با پنيرهاشون!)
بعد از تحرير: من هميشه فكر مي كردم كه خامه همان چيزی هست كه در مغازه های تركی بعنوان قيماق ميفروشند. چون تو روسيه ـ البته طرفهای ازبكستان و اينها هم بهش قيماق ميگن ـ واسه همين ترسيدم اينو بگم و يه هو يه چيز غليظ هچل هف از آب دربياد (قيماق تا اونجايی که من ميدونم سرشيره، حالا دوستان اگه چيزی ميدونند لطفا در اين بحث لبنياتی شرکت کنند تا ما هم چيزی ياد بگيريم).
نوشته توسط تقی با فضوليهای پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 7:46 AM
قديمها يه سری غذاهائی رو ياد گرفتم كه هم از نظر استفاده زمانی برای تهيه اش بسيار سريع است و هم اينكه كلاس خاص خودش رو هم داره. من فكر ميكنم حتماً اسم: چيكن هاوائی يا چيكن رانگون و يا چيكن مالزی رو شنيده باشی. بهرحال ممكنه در هلند اينها رو به اين اسمها معرفی كرده باشند (بله، در آلمان هم اين جور غذاها خيلی طرفدار داره، در ايران هم اينجور که شنيده ام غذای چينی رواج پيدا کرده). البته من فكر ميكنم كه هاوائی رو در همه جا به همين اسم ميگن (آره، هر چی که توش دو تا تيکه آناناس بندازن ميشه هوايی، مثل پيتزا. من هم اصلا دوست ندارم). در رستوران چينی هم از همين غذا با همين تركيباتی كه ما استفاده ميكرديم، درست ميكنند...
در مورد اندازه ها من ترجيح ميدم كه اصل رو به اختيار فردی بذارم كه ميخواد غذا رو درست كنه. چون گاهی ميشه با يه تيكه فيله مرغ همين غذا رو برای چهار نفر درست كرد و گاه ميشه با سه تيكه و دو نفر اونو نوش جان كنه. البته اگه آدم های بخوری باشند كه من فكر ميكنم آدمهای مجرد اشتهای زيادی داشته باشند!!! (جنبهء اقتصادی قضيه فراموش نشه، پر گوشت يا کم گوشت؟ ايران مرغ گرونه)
بهرحال يه فيله مرغ (سينهء پوست گرفتهء مرغ) رو من امشب ميخوام درست كنم.
دركنارش يه پياز متوسط هم لازمه و دو يا سه تا تكه سير ـ ما به رشتی بنه ميگيم، نميدونم به تهرانی و يا به فارسی چی ميشه. با پوزش! (همون دو يا سه «پر» سير) من خودم هميشه سير رو بطور كلی ميخرم و بعداز پوست گرفتن و تميز كردن با خورد كن ـ مثل مولينكس و اينها ـ (قديمها ميگفتيم يک دو سه! در آلمان هم به همين اسم معروف بود) با كمی روغن و يا روغن زيتون اونو حسابی خورد ميكنم و بعدش ميريزم تو جا يخی بلوكی كه مثل بلوك های يخ بشه. روشو هم با كاغذ زروروق و يا آلومينيوم و پلاستيك خوب ميبندم كه توی جايخی يخچال و يا فريزر بوش پخش نشه. هروقت كه احتياجی به آنها داشتم يه بلوك از اونو بر ميدارم كه فكر ميكنم هم مقرون به صرفه هست و هم سير خراب نميشه... (ميشه لای کيسهء فريزر يا همون ورقهء آلومينيوم گذاشت و نازک و پهن صافش کرد و تو فريزر گذاشت و هر بار يه تيکه اش رو جدا کرد، اينجوری قالب يخ اضافه هم لازم نيست. همين کار رو با خلال پياز هم ميشه انجام داد)
به هرحال برای كاری كه قراره انجام بدم، يكي دو تا بنه (پر) سير برميداريم.
اگه يه چندتائی قارچ هم داشته باشيم، بدك نيست. هيچ مشكل خاصی پيش نمياد.
دو قاشق مارگارين (يا روغن نباتی يا روغن مايع مثل مازولا)، فلفل و نمك، پودر كاری ـ فكر كنم همه بشناسند و توضيح زيادی لازم نيست داده بشه. فقط بگم كه نوع دارجلينگش از همه بهتره، يه نصف قاشق چايخوری سنبل اوليك ـ همان ترشی فلفل هندی كه بصورت شيشه ای تو هر مغازه ای (تو ايران هم؟) ميفروشند ـ حدود دويست سی سی (ميلی ليتر) سرشير مثل خامه رقيق ـ همونی كه بهش در آلمان زانه ميگن و در هلند بهش ميگيم: سلاخ روم. شير غليظ شده مخصوص آشپزی است. تو اروپا كه به راحتی ميشه تو هر مغازه ای پيدا كرد. البته اگه منظور خدمتی است به مجردها ، بهتره بهشون بگيم از اين چيزها هميشه تو خونه داشته باشين. احتياجی هم نيست كه در يخچال باشن. چون تاريخ مصرفشون معمولاً بيش از يه ماه هست و ميشه در كمد نگه داريش كرد (همون خامه، نه سرشير که غليظ تره، ولی لطفا توجه کنيد که برای دستورهای شيرينی از خامهء تازهء پاستوريزه استفاده کنيد، چون اين خامه های استريليزه رو نميشه به خوبی هم زد تا سفت بشن).
فيله مرغ رو در تكه های كوچيك مثل تكه های كبابی در مياريم و پيازها رو هم خوردش می كنيم. اگه پياز رو به چهار تكه تقسيم كرده و سپس بقول پانته آ خلال كنيم، بد نيست. چون خلال گنده زياد هم جالب نيست. قارچ ها رو هم بصورتی خورد ميكنيم كه حداقل چهار تا شش تكه بشن. يعنی ضخامت هر برش آن حدود سه ميل به بالا باشه (خط کش حضورتون هست؟). سير رو هم بعداز تميز كردن اگه وسيله ای برای خورد كردن داشته باشيم چه بهتر، در غير اينصورت بصورت خيلی ريز اونو با چاقو خورد ميكنيم.
مارگارين رو توی تابه ميريزيم. شعله آتش بايد بالا باشه. مرغ رو ميريزيم توی تابه ـ راستی از تابه نگفتم. خودم تابه ای دارم كه گود هست. از اين تابه هائی كه جون ميدن غذا رو آدم بتونه توش با حركت دسته تابه بگردونه... (تابهء چينی، يعنی از سرزمين چين و ماچين، که بهش ووک Wok هم گفته ميشه) هم تابه هستند و هم بجای خود ديگ. خلاصه به آن مجموعه ظرف های آشپزی اين يكی رو اضافه كنيد والله ضرر نميكنيد!
بعداز يه دور تفت دادن مرغ كه حدود دو دقيقه بيشتر نيست، پياز رو هم بهش اضافه ميكنيم. از آنجائی كه تابه و روغن داغه، بايد محتويات تابه رو مدام هم زد. بعد از دو تا چهار دقيقه، سير رو بهش اضافه ميكنيم و يه قاشق پودر كاری، مقدار لازم نمك و فلفل رو بهش اضافه ميكنيم. نصف قاشق چای خوری سنبل اوليك هم بهش اضافه ميكنيم. اين تركيب رو هم در همان حرارت و مدام هم ميزنيم. سه چهار دقيقه بعد از اينها، قارچ رو اضافه ميكنيم. وقتی رنگ مرغ كاملاً تغيير كرد، نصف ليوان معمولی آب بهش اضافه ميكنيم. اين آب ميبايد در حين پختن غذا به سرعت جوش بياد و وقتی خوب جوشيد، بدون اينكه كاملاً خشك بشه، سرشير يا زانه و حالا هرچه كه اسمش هست (خامه بابا! خامه!) رو بهش اضافه ميكنيم، در اينجا بايد آتش رو كم كرده و روی تابه درپوشی بذاريم. حدود ده دقيقه بعد كه سرشير هم حسابی جوشيد، غذا آماده است.
برای آنهائی كه احتمالاً اين غذا رو برای بيش از چهار نفر درست ميكنند، بايد بگويم كه برای جلو گيری از رقيق بودن مايه توی تابه، ميشه از اين پودر های مخصوص كه به پودر سيب زمينی معروف هستند ـ رنگ سفيدی دارن ـ در مقداری آب سرد حل كرده و به اين تركيب اضافه كنند (نشاسته، آرد هم ميشه). در عرض چند دقيقه تمام محتوی آبكی توی تابه، سفت (غليظ) شده (جا ميفته) و ميشه اين مجموعه رو به عنوان خورش استفاده كرد.
اين غذا رو ميشه هم با تاقياتلی (تاگياتلی) ـ كه يه نوع رشته پهن هستش ـ هم با سيب زمينی سرخ كرده و هم با برنج سرو كرد. البته با برنج بهترين حالته. اگه احتمالاً ميخواين برای كسی كه خيلی هم بهش ارادت دارين غذا سرو كنين، بهتره كه برنج رو اول تو يه كاسه بريزين و بعدش اونو وارونه كنيد توی بشقاب و در كنارش از تركيب بالائی كه همون فيله در حالت رانگون هست ـ رانگون چيكن فيلت ـ در كنارش بريزين. وقتی اين برنج رو توي همان كاسه ای كه گفته ام بريزيم، ميشه با دست يه ذره بهش فشار داده تا تو جاشون قرار بگيرن (يعنی به هم بچسبن). بعدش كه اونو روي بشقاب برگردونديم ـ البته بهترين حالت اينه كه بشقاب رو روی كاسه بذاريم و بعدش مجموعه رو برگردونيم. روی برنج يكی دو قاشق از مايع سس مانند خورش رو ميريزيم. بعدش ميشه يه تكه (برگ) از اين جعفری های تازه رو روي برنج گذاشت.
اگه به اين تركيب بالا و چند دقيقه قبل از سرو كردن، مقداری آناناس در قطعاتی دو سانت در دوسانت اضافه كنيد، ميشه چيكن هاوائی. در بسياری از كشورهای اروپائی ميشه كمپوت آناناس خريد كه بصورت بلوك بريده شده هستند (ايران هم هست جانم، يعنی زمان ما که بود). اين آناناس ها جون ميدن واسه چيكن هاوائی. نكتهء ديگه اينكه در چيكن هاوائی مقدار كاری رو يا بايد نصف كرد و يا ميشه بالكل ازش صرف نظر كرد.
برای درست كردن مدل مالزيائی فيله مرغ، به جای كاری پودر بايد سس سويا ريخت و يه قاشق عسل.
خودم معمولاً همراه با كار درست كردن مرغ، برنج رو به پيمانه ای كه لازم هست، بعداز شستن و همراه با آب سرد ميذارم روی اجاق و با شعله بالا ميذارم كه بپزه. وقتی كه ميخوام سرشير (خامه!) رو به مرغ اضافه كنم، معمولاً همزمان ميشه با آب كشيدن برنج و اگه ته ديگ سيب زمينی بذاريم و يا يه دونه از اين نون عربی ها (لواش ما غربت زده ها که مزهء کاغذ ميده)، ميشه برنج رو روش ريخت و اگه برنج هنوز خوب عمل نيومده باشه، ميشه يه نصف استكان ـ تقريباً يك چهارم ليوان آب توی ديگ ريخت و بعدش روی برنج رو حتماً با زرورق يا همان كاغذ آلومينيومی ميپوشانيم (يا دم کنی پارچه ای. از روزنامه استفاده نکنيد، چون جوهر روزنامه سميه). روی اون هم درپوش ديگ رو ميذاريم. بعداز ده دقيقه، هم برنج آماده هست و هم خورش. و در اين فاصله طبعاً فرصتی خواهد بود كه سالادی درست كنيم. حالا سالاد شيرازی باشه و يا سالاد با پنير مازارلا... (امان از دست اين هلنديها با پنيرهاشون!)
بعد از تحرير: من هميشه فكر مي كردم كه خامه همان چيزی هست كه در مغازه های تركی بعنوان قيماق ميفروشند. چون تو روسيه ـ البته طرفهای ازبكستان و اينها هم بهش قيماق ميگن ـ واسه همين ترسيدم اينو بگم و يه هو يه چيز غليظ هچل هف از آب دربياد (قيماق تا اونجايی که من ميدونم سرشيره، حالا دوستان اگه چيزی ميدونند لطفا در اين بحث لبنياتی شرکت کنند تا ما هم چيزی ياد بگيريم).
نوشته توسط تقی با فضوليهای پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 7:46 AM
........................................................................................
اين هم برای هاله خانم ، طرفدار پر و پا قرص آلبالو!
عرق آلبالو:
در يک بطری مقداری آلبالوی شيشه ای بريزيد و بقيهء بطری رو با ودکا يا عرق کشمش پر کنيد (در ايران اشتباها به عرق کشمش ميگن ودکا، ولی ودکا عرق سيب زمينيه). سه چهار روز در يخچال نگهداری کنيد تا الکل جذب آلبالوها بشه. بعد در هر استکانی که سرو ميکنيد يک آلبالو بندازيد.
ضمنا به طور کلی تأثير ميوه هايی که در الکل نگهداری شده اند از نوشيدن مشروب الکلی بيشتره، برای همين اگه آلبالوها رو خواستيد بخوريد مواظب باشيد! يه خانمی رو ميشناختم که در يه پارتی ميگفت: نه مرسي، من از همين توت فرنگيهای پانچ ميخورم، خودش رو نمينوشم، نميخوام مست کنم! ما هم صداش رو درنياورديم و گذاشتيم قشنگ دخل توت فرنگيها رو درآورد. آنچنان کله پا شد که نگو!
ويفر شکلاتی با آلبالو:
۱۰۰ گرم کرهء نرم شده (از يخچال بذاريد نيم ساعت بيرون)
۱۰۰ گرم شکر
يک بسته شکر وانيلی
نمک
۳ عدد تخم مرغ
۱۵۰ گرم آرد سفيد و نرم
۱۰۰ گرم نشاسته
۱ قاشق مربا خوری جوش شيرين يا بيکينگ پادر
۱۰۰ ميلی ليتر شير
يک بسته شکلات
دو قاشق غذاخوری بادام خرد شده
۱ قاشق از همون عرق آلبالو که در بالا ازش ياد شد در صورت تمايل
برای سس آلبالو
ژلاتين ورقه ای يا پودر ژلاتين يک بسته
۵۰۰ گرم آلبالوی هسته گرفتهء تازه يا شيشه ای
۲۵۰ ميلی ليتر شراب سفيد شيرين (اگه نداشتيد آب آلبالو)
۱۵۰ گرم شکر
يک نخ دارچين، يا نصف قاشق مربا خوری پودر دارچين
۲۰۰ ميلی ليتر خامه
يک بسته شکر وانيلی
۴۰ گرم خلال بادام
کره برای چرب کردن قالب ويفر يا ماهيتابه
کره، شکر، شکر وانيلی و نمک رو با همزن برقی مخلوط ميکنی تا رنگش برگرده. تخم مرغها رو دونه دونه اضافه ميکنی و هم ميزنی. نشاسته، جوش شيرين و آرد رو روش الک ميکنی و شير رو جرعه جرعه به خوردش ميدی تا خمير مايع و غليظ بشه. شکلات رو ريز رنده ميکنی و با بادوم و عرق با خمير مخلوط ميکنی.
فرم ويفر رو روشن ميکنی و هر بار قبل از ريختن خمير با قلم مو و کره چرب ميکنی و طبق راهنمای دستگاه ويفرها رو آماده ميکنی. اگه قالب نداری در يه ماهيتابهء کوچيک تفلون کمی کره ميمالی و يک ملاقه از خمير توش ميريزی و ماهيتابه رو ميچرخونی تا خمير کفش پخش بشه. وقتی يک طرفش برشته شد برش ميگردونی تا طرف ديگه اش بپزه. اين کار رو ادامه ميدی تا خمير تموم بشه.
برای سس آلبالو ژلاتين رو طبق نوشتهء روی پاکت چند دقيقه در آب سرد ميذاری تا وربياد. آلبالوها رو با شراب، شکر و دارچين يکی دو دقيقه ميجوشونی. اگه دارچين درسته استفاده کرده ای درش مياری. آب اضافی ژلاتين رو خالی ميکنی و ژلاتين رو در سس حل ميکنی و ميزاری سرد بشه.
قبل از سرو کردن خامه و شکر وانيلی رو با همزن برقی به هم ميزنی تا سفت بشه. با قيف مخصوص کنار بشقابها رو با خامه تزئين ميکنی و ويفرها (يا اگه تو ماهيتابه درست کرده ای اسمش پن کيکه) رو کنارشون ميزاری. سس رو روی نصف ويفرها ميريزی و روی سس رو خلال بادوم ميپاشی. نوش جان!
ادامه دارد...
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 12:38 AM
عرق آلبالو:
در يک بطری مقداری آلبالوی شيشه ای بريزيد و بقيهء بطری رو با ودکا يا عرق کشمش پر کنيد (در ايران اشتباها به عرق کشمش ميگن ودکا، ولی ودکا عرق سيب زمينيه). سه چهار روز در يخچال نگهداری کنيد تا الکل جذب آلبالوها بشه. بعد در هر استکانی که سرو ميکنيد يک آلبالو بندازيد.
ضمنا به طور کلی تأثير ميوه هايی که در الکل نگهداری شده اند از نوشيدن مشروب الکلی بيشتره، برای همين اگه آلبالوها رو خواستيد بخوريد مواظب باشيد! يه خانمی رو ميشناختم که در يه پارتی ميگفت: نه مرسي، من از همين توت فرنگيهای پانچ ميخورم، خودش رو نمينوشم، نميخوام مست کنم! ما هم صداش رو درنياورديم و گذاشتيم قشنگ دخل توت فرنگيها رو درآورد. آنچنان کله پا شد که نگو!
ويفر شکلاتی با آلبالو:
۱۰۰ گرم کرهء نرم شده (از يخچال بذاريد نيم ساعت بيرون)
۱۰۰ گرم شکر
يک بسته شکر وانيلی
نمک
۳ عدد تخم مرغ
۱۵۰ گرم آرد سفيد و نرم
۱۰۰ گرم نشاسته
۱ قاشق مربا خوری جوش شيرين يا بيکينگ پادر
۱۰۰ ميلی ليتر شير
يک بسته شکلات
دو قاشق غذاخوری بادام خرد شده
۱ قاشق از همون عرق آلبالو که در بالا ازش ياد شد در صورت تمايل
برای سس آلبالو
ژلاتين ورقه ای يا پودر ژلاتين يک بسته
۵۰۰ گرم آلبالوی هسته گرفتهء تازه يا شيشه ای
۲۵۰ ميلی ليتر شراب سفيد شيرين (اگه نداشتيد آب آلبالو)
۱۵۰ گرم شکر
يک نخ دارچين، يا نصف قاشق مربا خوری پودر دارچين
۲۰۰ ميلی ليتر خامه
يک بسته شکر وانيلی
۴۰ گرم خلال بادام
کره برای چرب کردن قالب ويفر يا ماهيتابه
کره، شکر، شکر وانيلی و نمک رو با همزن برقی مخلوط ميکنی تا رنگش برگرده. تخم مرغها رو دونه دونه اضافه ميکنی و هم ميزنی. نشاسته، جوش شيرين و آرد رو روش الک ميکنی و شير رو جرعه جرعه به خوردش ميدی تا خمير مايع و غليظ بشه. شکلات رو ريز رنده ميکنی و با بادوم و عرق با خمير مخلوط ميکنی.
فرم ويفر رو روشن ميکنی و هر بار قبل از ريختن خمير با قلم مو و کره چرب ميکنی و طبق راهنمای دستگاه ويفرها رو آماده ميکنی. اگه قالب نداری در يه ماهيتابهء کوچيک تفلون کمی کره ميمالی و يک ملاقه از خمير توش ميريزی و ماهيتابه رو ميچرخونی تا خمير کفش پخش بشه. وقتی يک طرفش برشته شد برش ميگردونی تا طرف ديگه اش بپزه. اين کار رو ادامه ميدی تا خمير تموم بشه.
برای سس آلبالو ژلاتين رو طبق نوشتهء روی پاکت چند دقيقه در آب سرد ميذاری تا وربياد. آلبالوها رو با شراب، شکر و دارچين يکی دو دقيقه ميجوشونی. اگه دارچين درسته استفاده کرده ای درش مياری. آب اضافی ژلاتين رو خالی ميکنی و ژلاتين رو در سس حل ميکنی و ميزاری سرد بشه.
قبل از سرو کردن خامه و شکر وانيلی رو با همزن برقی به هم ميزنی تا سفت بشه. با قيف مخصوص کنار بشقابها رو با خامه تزئين ميکنی و ويفرها (يا اگه تو ماهيتابه درست کرده ای اسمش پن کيکه) رو کنارشون ميزاری. سس رو روی نصف ويفرها ميريزی و روی سس رو خلال بادوم ميپاشی. نوش جان!
ادامه دارد...
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 12:38 AM
........................................................................................
آشپزی
نسخه برای واردترها
کپه
در خوزستان نوعی غذای عربی با مايهء کوکوی سيب زمينی رايجه به اسم کپه (به ضم کاف) که خيلی خوشمزه است.
مواد لازم
سيب زمينی ۱ تا ۵/۱ کيلو
تخم مرغ چهار عدد
جوش شيرين ۱ قاشق مربا خوری
نمک، فلفل سياه، فلفل قرمز، زردچوبه
پياز متوسط يک عدد
مغز گردوی چرخ کرده ۱۰۰ گرم
زرشک پاک کرده يک استکان
جعفری ساطوری ۱ قاشق غذا خوری
گوشت چرخ کرده ۳۵۰ گرم
رب گوجه فرنگی ۱ قاشق غذا خوری
روغن به اندازهء کافی
سيب زمينيها رو با پوست ميپزی، پوست ميکنی، ريز رنده ميکنی و ميذاری سرد بشه. اول دو تا تخم مرغ توش ميشکنی. جوش شيرين رو در نصف استکان آب سرد حل ميکنی و اضافه ميکنی و خمير رو ورز ميدی تا يکدست بشه. اگه زيادی سفت بود يک يا دو تخم مرغ ديگه ميزني، اگه زيادی شل بود کمی آرد يا آرد سيب زمينی اضافه ميکنی.
پياز رو خرد ميکنی و با دو سه قاشق روغن سرخ ميکنی تا طلايی بشه، زردچوبه ميزنی و گوشت رو ميريزی. خوب که سرخ شد و رنگش کاملا برگشت گردو و زرشک و جعفری رو اضافه ميکنی و همهء مواد رو خوب سرخ ميکنی. بعد ادويه ميزنی (اصل نسخه حسابی تنده، ولی ميشه ملايمتر هم درست کرد)، رب رو در يک ليوان آب جوش حل ميکنی و ميريزی و ميذاری مايه خوب بجوشه تا آبش کاملا کشيده بشه.
از خمير سيب زمينی گلوله هايی به اندازهء يک نارنگی برميداری و يک قاشق از مايه رو توش ميذاری و با خمير اطرافش رو کاملا ميپوشونی. کپه ها رو در روغن فراوون از همه طرف با دقت سرخ ميکنی و با نون نوش جان ميکنی.
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 10:00 AM
نسخه برای واردترها
کپه
در خوزستان نوعی غذای عربی با مايهء کوکوی سيب زمينی رايجه به اسم کپه (به ضم کاف) که خيلی خوشمزه است.
مواد لازم
سيب زمينی ۱ تا ۵/۱ کيلو
تخم مرغ چهار عدد
جوش شيرين ۱ قاشق مربا خوری
نمک، فلفل سياه، فلفل قرمز، زردچوبه
پياز متوسط يک عدد
مغز گردوی چرخ کرده ۱۰۰ گرم
زرشک پاک کرده يک استکان
جعفری ساطوری ۱ قاشق غذا خوری
گوشت چرخ کرده ۳۵۰ گرم
رب گوجه فرنگی ۱ قاشق غذا خوری
روغن به اندازهء کافی
سيب زمينيها رو با پوست ميپزی، پوست ميکنی، ريز رنده ميکنی و ميذاری سرد بشه. اول دو تا تخم مرغ توش ميشکنی. جوش شيرين رو در نصف استکان آب سرد حل ميکنی و اضافه ميکنی و خمير رو ورز ميدی تا يکدست بشه. اگه زيادی سفت بود يک يا دو تخم مرغ ديگه ميزني، اگه زيادی شل بود کمی آرد يا آرد سيب زمينی اضافه ميکنی.
پياز رو خرد ميکنی و با دو سه قاشق روغن سرخ ميکنی تا طلايی بشه، زردچوبه ميزنی و گوشت رو ميريزی. خوب که سرخ شد و رنگش کاملا برگشت گردو و زرشک و جعفری رو اضافه ميکنی و همهء مواد رو خوب سرخ ميکنی. بعد ادويه ميزنی (اصل نسخه حسابی تنده، ولی ميشه ملايمتر هم درست کرد)، رب رو در يک ليوان آب جوش حل ميکنی و ميريزی و ميذاری مايه خوب بجوشه تا آبش کاملا کشيده بشه.
از خمير سيب زمينی گلوله هايی به اندازهء يک نارنگی برميداری و يک قاشق از مايه رو توش ميذاری و با خمير اطرافش رو کاملا ميپوشونی. کپه ها رو در روغن فراوون از همه طرف با دقت سرخ ميکنی و با نون نوش جان ميکنی.
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 10:00 AM
معرفی مواد غذايی
اندر فوايد سيب زمينی
سيب زمينی يکی از جالبترين و مهمترين مواد غذايی است. جالب از اين نظر که هم تنوع فوق العاده ای در طبخ آن ممکن است، هم دارای مواد پرفايده برای تغذيه است و هم با وجود ارزانی به خوبی سير ميکند. سيب زمينی علاوه بر املاح معدنی و ويتامينهای مختلف دارای نوعی نشاستهء سبک است که به خوبی هضم ميشود. در عين حال فاقد چربی است و هر صد گرم آن حاوی بين هفتاد تا هشتاد کيلو کالری است.
سيب زمينی به نسبت گياه جديدی است. در قرن هفدهم ميلادی دريانوردان اسپانيايی و انگليسی آن را از آمريکای جنوبی، از سرزمين اينکاها به ارمغان آوردند. جالب اينجاست که در ابتدا در اروپا از برگهای اين گياه که سمی هستند استفاده ميشد و پخت و پز با آن باعث بيماری ميگشت، تا اينکه به فکر استفاده از ريشهء آن افتادند.
به همين دليل هم بايد از استفاده از تمام قسمتهايی که به نوعی با نشو و نمو گياه مرتبط هستند، مثل جوانه ها (اصطلاحا به آن چشم ميگويند) و سيب زمينيهای کال و سبز رنگ جدا پرهيز کرد.
طرز نگه داری
سيب زمينی بايد در جای خنک و تاريک و خشک نگه داری کرد. از همه بهتر نگهداری در يک جعبهء در بسته در انباری است. مقدار کمتر آن را میتوان در آشپزخانه گذاشت. همراه آن يک سيب هم بگذاریيد، چرا که گازهايی که از سيب متصاعد ميشوند خاصيت کنسرو کننده دارند. اگر سيب زمينی را به مدت طولانی يا در جای روشن نگهداری کنيد جوانه ميزند، سبز ميشود و مادهء سمی سولانين توليد ميکند که برای بدن مضر است.
در انباری کنار سيب زمينيها ذغال نگه داری ميکنيد؟ اشکالی ندارد! غبار ذغال هوا را ضد عفونی ميکند و برای نگهداری سيب زمينيها مفيد است.
سيب زمينی پخته با پوست
بهترين نوع استفاده از سيب زمينی پختن آن به همراه پوست است، چرا که با اين روش بيشترين مقدار املاح معدنی و ويتامين در داخل آن باقی ميمانند و از بين نميروند. پوست سيب زمينی را زير آب روان به خوبی تميز کنيد (با يک برس کوچک پلاستيکی بهتر است). آب را در قابلمهء مناسبی بجوشانيد و بعد سيب زمينيها را در آن بريزيد. در هنگام طبخ گاهی با چنگالی درجهء نرمی سيب زمينيها را امتحان کنيد تا بيش از حد لزوم نپزند و وا نروند. اگر سيب زمينيها کهنه هستند در آب جوش کمی سرکه بريزيد.
اگر سيب زمينيها را پوست کنديد و ديديد که برای منظور شما زياد هستند ميتوانيد اضافه ها را در ظرف در بسته ای با کمی آب و نمک چند روز در يخچال نگهداری کنيد.
سيب زمينی پخته بدون پوست
سيب زمينی خام را پوست بکنيد (پوست را حتما نازک بکنيد. غير از صرفه جويی مواد مفيد غذايی هميشه مستقيما زير پوست جمع ميشوند و دور ريختنشان حيف است) و چهار قاچ کنيد. کمی آب نمک در قابلمه جوشانده و قاچهای سيب زمينی را اضافه کنيد. حتما مرتب ديگ را کنترل کنيد، اين نوع سيب زمينی خيلی زود ميپزد و بعد از چند دقيقه حاضر است.
سيب زمينی سرخ کرده
شما ميتوانيد از سيب زمينی پخته هم برای سرخ کردن استفاده کنيد، به اين ترتيب که بعد از پختن و پوست کندن آن مقدار کمی روغن در ماهيتابه داغ کرده، سيب زمينيهای ورقه ورقه شده را در آن بريزيد و نمک و فلفل زده و سرخ کنيد تا رنگ بگيرند.
يا اينکه سيب زمينی خام را پوست کنده و به اشکال دلخواه بريده و در روغن سرخ کنيد که در اين صورت به مقدار بيشتری روغن احتياج است.
پورهء سيب زمينی
سيب زمينی پخته و داغ را ميتوان با گوشت کوب به صورت خميری يکدست و نرم در آورد. اين خمير با کمی کره، نمک و فلفل به همراه غذاهای گوشتی سرو ميشود. با اضافه کردن مقداری آب لبو يا هويج يا اسفناج ميتوان آن را رنگ کرده، با قيف مخصوص برای تزئين خوراکيها استفاده کرد.
کوکوی سيب زمينی
برای درست کردن کوکو سيب زمينيهای پخته و سرد را رنده کنيد و به آنها به نسبت تعداد آنها چند تخم مرغ را همراه با نمک و فلفل و کمی جوش شيرين يا بيکينگ پادر اضافه کنيد و تمام مواد را به صورت خمير نرم و يک دستی درآوريد. اين خمير را ميتوان به صورت کوکوهای بيضی شکل کوچک در درست شکل داد و در روغن فراوان از دو طرف سرخ کرد و يا به صورت قالبی در ماهيتابه يکجا ريخت که برگرداندن آن سخت است و به مهارت زيادی احتياج دارد.
سيب زمينی در فر
سيب زمينی هايی که دارای پوست نازک هستند را ميتوان خام و با پوست در ورقهء آلومينيوم پيچيد و در فر کباب کرد. برای سرو کردن کافی است که آلومينيوم را کمی باز کرده و همراه آن مقداری Crème fraîche سرو کنيد.
سيب زمينی خام و ورقه ورقه شده را در ظرف نسوز مناسبی بچينيد و با اضافه کردن خامه و تخم مرغ و ادويه در فر کباب کنيد. اين دستور قابل ترکيب با هر نوع مادهء غذايی ديگر از قبيل هويج، بادمجان، تره فرنگی، گوشت چرخ کرده و سرخ کرده، پياز، اسفناج، ژامبون و غيره است.
سيب زمينی فقط برای خوردن نيست!
- غذايتان شور يا تند شده؟ يک سيب زمينی خام پوست کنده را ده دقيقه با غذا بجوشانيد و بعد از ديگ خارج کنيد.
- نصفهء سيب زمينی را به محل خارش و سوزش پوست ناشی از سوختگی يا گزش حشرات بماليد تا تسکين پيدا کند.
- مهمان داريد و دستانتان بوی پياز ميدهند؟ با نصفهء سيب زمينی بوی نامطبوع پوست را رفع کنيد.
- آيينهء غبار گرفته را با نصفهء سيب زمينی تميز کرده با آب فراوان بشوييد و با روزنامه (چاپ سياه و سفيد، نه رنگی) برق بيندازيد.
- نقاشيهای رنگ روغن قديمی را هم ميتوان با نصفهء سيب زمينی با دقت تميز کرد. هر بار که قطعهء سيب زمينی کثيف ميشود ورقه ای از آن ببريد تا تميز بماند. بعد با دستمال نرم و مرطوبی نقاشی را با دقت و آرام پاک کنيد.
- اگر شير را در پارچ نگهداری ميکنيد آنرا هر هفته با پوست خام سيب زمينی بجوشانيد تا ضد عفونی گردد و شير ترش نشود.
- برای جمع کردن کرم حشرات موذی در باغچه (نه کرم خاکی که مفيد است!) نصفهء سيب زمينی را از طرف بريده در خاک فرو کنيد و هر هفته کرمهايی را که زيرش جمع شده اند نابود کنيد.
در مورد سيب زمينی گفتنی زياد است. اميد است که اين چند نکتهء مختصر برای شما مفيد بوده باشد.
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 8:01 AM
اندر فوايد سيب زمينی
سيب زمينی يکی از جالبترين و مهمترين مواد غذايی است. جالب از اين نظر که هم تنوع فوق العاده ای در طبخ آن ممکن است، هم دارای مواد پرفايده برای تغذيه است و هم با وجود ارزانی به خوبی سير ميکند. سيب زمينی علاوه بر املاح معدنی و ويتامينهای مختلف دارای نوعی نشاستهء سبک است که به خوبی هضم ميشود. در عين حال فاقد چربی است و هر صد گرم آن حاوی بين هفتاد تا هشتاد کيلو کالری است.
سيب زمينی به نسبت گياه جديدی است. در قرن هفدهم ميلادی دريانوردان اسپانيايی و انگليسی آن را از آمريکای جنوبی، از سرزمين اينکاها به ارمغان آوردند. جالب اينجاست که در ابتدا در اروپا از برگهای اين گياه که سمی هستند استفاده ميشد و پخت و پز با آن باعث بيماری ميگشت، تا اينکه به فکر استفاده از ريشهء آن افتادند.
به همين دليل هم بايد از استفاده از تمام قسمتهايی که به نوعی با نشو و نمو گياه مرتبط هستند، مثل جوانه ها (اصطلاحا به آن چشم ميگويند) و سيب زمينيهای کال و سبز رنگ جدا پرهيز کرد.
طرز نگه داری
سيب زمينی بايد در جای خنک و تاريک و خشک نگه داری کرد. از همه بهتر نگهداری در يک جعبهء در بسته در انباری است. مقدار کمتر آن را میتوان در آشپزخانه گذاشت. همراه آن يک سيب هم بگذاریيد، چرا که گازهايی که از سيب متصاعد ميشوند خاصيت کنسرو کننده دارند. اگر سيب زمينی را به مدت طولانی يا در جای روشن نگهداری کنيد جوانه ميزند، سبز ميشود و مادهء سمی سولانين توليد ميکند که برای بدن مضر است.
در انباری کنار سيب زمينيها ذغال نگه داری ميکنيد؟ اشکالی ندارد! غبار ذغال هوا را ضد عفونی ميکند و برای نگهداری سيب زمينيها مفيد است.
سيب زمينی پخته با پوست
بهترين نوع استفاده از سيب زمينی پختن آن به همراه پوست است، چرا که با اين روش بيشترين مقدار املاح معدنی و ويتامين در داخل آن باقی ميمانند و از بين نميروند. پوست سيب زمينی را زير آب روان به خوبی تميز کنيد (با يک برس کوچک پلاستيکی بهتر است). آب را در قابلمهء مناسبی بجوشانيد و بعد سيب زمينيها را در آن بريزيد. در هنگام طبخ گاهی با چنگالی درجهء نرمی سيب زمينيها را امتحان کنيد تا بيش از حد لزوم نپزند و وا نروند. اگر سيب زمينيها کهنه هستند در آب جوش کمی سرکه بريزيد.
اگر سيب زمينيها را پوست کنديد و ديديد که برای منظور شما زياد هستند ميتوانيد اضافه ها را در ظرف در بسته ای با کمی آب و نمک چند روز در يخچال نگهداری کنيد.
سيب زمينی پخته بدون پوست
سيب زمينی خام را پوست بکنيد (پوست را حتما نازک بکنيد. غير از صرفه جويی مواد مفيد غذايی هميشه مستقيما زير پوست جمع ميشوند و دور ريختنشان حيف است) و چهار قاچ کنيد. کمی آب نمک در قابلمه جوشانده و قاچهای سيب زمينی را اضافه کنيد. حتما مرتب ديگ را کنترل کنيد، اين نوع سيب زمينی خيلی زود ميپزد و بعد از چند دقيقه حاضر است.
سيب زمينی سرخ کرده
شما ميتوانيد از سيب زمينی پخته هم برای سرخ کردن استفاده کنيد، به اين ترتيب که بعد از پختن و پوست کندن آن مقدار کمی روغن در ماهيتابه داغ کرده، سيب زمينيهای ورقه ورقه شده را در آن بريزيد و نمک و فلفل زده و سرخ کنيد تا رنگ بگيرند.
يا اينکه سيب زمينی خام را پوست کنده و به اشکال دلخواه بريده و در روغن سرخ کنيد که در اين صورت به مقدار بيشتری روغن احتياج است.
پورهء سيب زمينی
سيب زمينی پخته و داغ را ميتوان با گوشت کوب به صورت خميری يکدست و نرم در آورد. اين خمير با کمی کره، نمک و فلفل به همراه غذاهای گوشتی سرو ميشود. با اضافه کردن مقداری آب لبو يا هويج يا اسفناج ميتوان آن را رنگ کرده، با قيف مخصوص برای تزئين خوراکيها استفاده کرد.
کوکوی سيب زمينی
برای درست کردن کوکو سيب زمينيهای پخته و سرد را رنده کنيد و به آنها به نسبت تعداد آنها چند تخم مرغ را همراه با نمک و فلفل و کمی جوش شيرين يا بيکينگ پادر اضافه کنيد و تمام مواد را به صورت خمير نرم و يک دستی درآوريد. اين خمير را ميتوان به صورت کوکوهای بيضی شکل کوچک در درست شکل داد و در روغن فراوان از دو طرف سرخ کرد و يا به صورت قالبی در ماهيتابه يکجا ريخت که برگرداندن آن سخت است و به مهارت زيادی احتياج دارد.
سيب زمينی در فر
سيب زمينی هايی که دارای پوست نازک هستند را ميتوان خام و با پوست در ورقهء آلومينيوم پيچيد و در فر کباب کرد. برای سرو کردن کافی است که آلومينيوم را کمی باز کرده و همراه آن مقداری Crème fraîche سرو کنيد.
سيب زمينی خام و ورقه ورقه شده را در ظرف نسوز مناسبی بچينيد و با اضافه کردن خامه و تخم مرغ و ادويه در فر کباب کنيد. اين دستور قابل ترکيب با هر نوع مادهء غذايی ديگر از قبيل هويج، بادمجان، تره فرنگی، گوشت چرخ کرده و سرخ کرده، پياز، اسفناج، ژامبون و غيره است.
سيب زمينی فقط برای خوردن نيست!
- غذايتان شور يا تند شده؟ يک سيب زمينی خام پوست کنده را ده دقيقه با غذا بجوشانيد و بعد از ديگ خارج کنيد.
- نصفهء سيب زمينی را به محل خارش و سوزش پوست ناشی از سوختگی يا گزش حشرات بماليد تا تسکين پيدا کند.
- مهمان داريد و دستانتان بوی پياز ميدهند؟ با نصفهء سيب زمينی بوی نامطبوع پوست را رفع کنيد.
- آيينهء غبار گرفته را با نصفهء سيب زمينی تميز کرده با آب فراوان بشوييد و با روزنامه (چاپ سياه و سفيد، نه رنگی) برق بيندازيد.
- نقاشيهای رنگ روغن قديمی را هم ميتوان با نصفهء سيب زمينی با دقت تميز کرد. هر بار که قطعهء سيب زمينی کثيف ميشود ورقه ای از آن ببريد تا تميز بماند. بعد با دستمال نرم و مرطوبی نقاشی را با دقت و آرام پاک کنيد.
- اگر شير را در پارچ نگهداری ميکنيد آنرا هر هفته با پوست خام سيب زمينی بجوشانيد تا ضد عفونی گردد و شير ترش نشود.
- برای جمع کردن کرم حشرات موذی در باغچه (نه کرم خاکی که مفيد است!) نصفهء سيب زمينی را از طرف بريده در خاک فرو کنيد و هر هفته کرمهايی را که زيرش جمع شده اند نابود کنيد.
در مورد سيب زمينی گفتنی زياد است. اميد است که اين چند نکتهء مختصر برای شما مفيد بوده باشد.
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 8:01 AM
........................................................................................
دانستنيها
چند راه آسون براي مرتب نگه داشتن كمد لباسها
براي اينكه كمد لباسهاتون مرتب بمونه و وقتي كه عجله دارين كه زود لباس بپوشين بتونين لباسها رو سريع پيدا كنيد، ميتونين كمدتون رو اينجوري مرتب كنيد:
- اگه با لباس خاصی كمر بند يا دستمال گردن استفاده ميكنيد، ميتونين اونها رو روی چوب رختی كه همون لباستون آويزونه بندازيد. مخصوصا كمر بند. قلاب كمر بند رو از سر رخت آويز رد كنيد و به لباسی كه ميپوشينش آويزون كنيد (بهتره که کمربند توی پلهای شلوار يا دامن نمونه، چون اولا سنگينی قلابش اونها رو دفرمه يا حتی پاره ميکنه و هم اگه خواستيد با لباس ديگه ای استفاده کنيد وقتتون تلف اين ميشه که اول کمربند رو در بياريد)
- لباسها رو به اين صورت تو كمد آويزون كنيد. از سمت چپ كمد شروع كنيد:
اول پيراهنها و لباسهاي رسمی، (برای خانمها) دامنها، شلوارها، بلوزهای شميز آستين بلند، بلوزهای شميز آستين كوتاه. اين طوری كلی جای اضافه تو كمدتون پيدا ميكنيد.
- لباسهای هر دسته رو به ترتيب رنگ آويزون كنيد. به ترتيب از از تيره تا روشن. اينجوري سريع ميتونين رنگ مورد نظرتونو پيدا كنيد.
- دامنها و شلوارها رو از كمرشون آويزون كنيد. ( روی چوب لباسي تاشون نكنيد) اين جوري كمتر چروك ميشن و مجبور نيستين اتوشون بزنيد.
-لباسهايي رو كه كمتر ميپوشين يا مال فصل خاصی هستند رو توی يه كمد ديگه آويزون كنيد. مثل پيراهنهای شب و يا فراک و يا لباسهای خيلی رسمي كه فقط تو موقعيتهای خاصي ازشون استفاده ميكنين.
- اگر دارای پولوور موهير يا کشمير هستيد که مرتب به لباسهای ديگه پرز ميدن اونها رو در يه کيسه نگهداری کنيد. (کيسه رو قبل از پوشيدن لباسی که توشه مدت کوتاهی بذارين تو فريزر)
- لباسهای بافتنی رو به جالباسی آويزون نکنيد، يا دفرمه ميشن و يا سوراخ. بهتره تا کنيد و در کشو يا قفسه بذاريد.
- دامن پليسه رو پشت و رو آويزون کنيد (آسترش به بيرون باشه) تا چينهاش خراب نشن.
- شيشهء خالی عطرتون رو دور نندازيد، بلکه يه گوشه ای در کمد لباستون بذاريد. تا مدت زيادی لباسها و کمد بوی خوب ميدن.
- هرگز لباس لکه دار و کثيف رو در کمد آويزون نکنيد. کلا بهتره که لباس بعد از يکی دوبار پوشيدن شسته بشه، حتی اگه به نظر تميز بياد.
- جورابها رو قبل از گذاشتن در کمد با همديگه جوری تا کنيد که جدا نشن و موقع لباس پوشيدن دنبال اون يکی بگرديد.
نوشته توسط: مريم
□ نوشته شده در ساعت 7:48 AM
چند راه آسون براي مرتب نگه داشتن كمد لباسها
براي اينكه كمد لباسهاتون مرتب بمونه و وقتي كه عجله دارين كه زود لباس بپوشين بتونين لباسها رو سريع پيدا كنيد، ميتونين كمدتون رو اينجوري مرتب كنيد:
- اگه با لباس خاصی كمر بند يا دستمال گردن استفاده ميكنيد، ميتونين اونها رو روی چوب رختی كه همون لباستون آويزونه بندازيد. مخصوصا كمر بند. قلاب كمر بند رو از سر رخت آويز رد كنيد و به لباسی كه ميپوشينش آويزون كنيد (بهتره که کمربند توی پلهای شلوار يا دامن نمونه، چون اولا سنگينی قلابش اونها رو دفرمه يا حتی پاره ميکنه و هم اگه خواستيد با لباس ديگه ای استفاده کنيد وقتتون تلف اين ميشه که اول کمربند رو در بياريد)
- لباسها رو به اين صورت تو كمد آويزون كنيد. از سمت چپ كمد شروع كنيد:
اول پيراهنها و لباسهاي رسمی، (برای خانمها) دامنها، شلوارها، بلوزهای شميز آستين بلند، بلوزهای شميز آستين كوتاه. اين طوری كلی جای اضافه تو كمدتون پيدا ميكنيد.
- لباسهای هر دسته رو به ترتيب رنگ آويزون كنيد. به ترتيب از از تيره تا روشن. اينجوري سريع ميتونين رنگ مورد نظرتونو پيدا كنيد.
- دامنها و شلوارها رو از كمرشون آويزون كنيد. ( روی چوب لباسي تاشون نكنيد) اين جوري كمتر چروك ميشن و مجبور نيستين اتوشون بزنيد.
-لباسهايي رو كه كمتر ميپوشين يا مال فصل خاصی هستند رو توی يه كمد ديگه آويزون كنيد. مثل پيراهنهای شب و يا فراک و يا لباسهای خيلی رسمي كه فقط تو موقعيتهای خاصي ازشون استفاده ميكنين.
- اگر دارای پولوور موهير يا کشمير هستيد که مرتب به لباسهای ديگه پرز ميدن اونها رو در يه کيسه نگهداری کنيد. (کيسه رو قبل از پوشيدن لباسی که توشه مدت کوتاهی بذارين تو فريزر)
- لباسهای بافتنی رو به جالباسی آويزون نکنيد، يا دفرمه ميشن و يا سوراخ. بهتره تا کنيد و در کشو يا قفسه بذاريد.
- دامن پليسه رو پشت و رو آويزون کنيد (آسترش به بيرون باشه) تا چينهاش خراب نشن.
- شيشهء خالی عطرتون رو دور نندازيد، بلکه يه گوشه ای در کمد لباستون بذاريد. تا مدت زيادی لباسها و کمد بوی خوب ميدن.
- هرگز لباس لکه دار و کثيف رو در کمد آويزون نکنيد. کلا بهتره که لباس بعد از يکی دوبار پوشيدن شسته بشه، حتی اگه به نظر تميز بياد.
- جورابها رو قبل از گذاشتن در کمد با همديگه جوری تا کنيد که جدا نشن و موقع لباس پوشيدن دنبال اون يکی بگرديد.
نوشته توسط: مريم
□ نوشته شده در ساعت 7:48 AM
آشپزی
مهمات برای يک آشپزخونهء مجردی
فکر ميکنم بهتره قبل از اينکه به آشپزی کردن بپردازيم روشن کنيم که يک آشپزخونهء مجردی به چه وسائلی احتياج داره؟
اين وسائل برای هر آشپزخونه ضروری و اوليه هستند و داشتنشون واجبه:
- يک ديگ به اندازهء کوچيک (قطر ۲۰ تا ۲۵ سانت)، يک ديگ بزرگتر
- يک ماهيتابه (قطر ۲۸ سانت بهتره)- يک آبکش پلاستيکی يا رويی
- ۲ بشقاب مسطح، ۲ بشقاب سوپ خوري، ۲ دست کارد و چنگال و قاشق، ۲ ليوان، ۲ فنجون و نعلبکي، ۲ قاشق چايخوري، ۲ پيشدستی (شورواشور لازم ميشه، تازه مگه همه اش تنها ميخواين غذا بخورين؟)
- يک کارد بزرگ و يک کارد کوچيک
- يک قيچی بزرگ
- يک رنده با سوراخهای ريز و درشت (اگه ماشينی داشتيد چه بهتر)
- يک کفگير، يک قاشق بزرگ برای هم زدن (چوبی يا پلاستيکی)، يک ملاقه
- يک همزن (الکتريکی بهتره، دستی هم کافيه)
- دو تا سه کاسهء پلاستيکی يا فلزی به اندازه های مختلف
- يک تخته برای خرد کردن گوشت و سبزيجات
- يک ديس و يک کاسهء بزرگ چينی
- يک سفره يا روميزی پلاستيکی يا پارچه ای (ميدونم، روی روزنامه هم ميشه غذا خورد، ولی حيف اين همه زحمت پختن نيست؟ يه خورده سليقه داشته باشيد!)
غير از اينها مواد غذايی اوليه ای هم هستند که بهتره هميشه تو خونه داشته باشيد و مواظب باشيد تموم نشن:
- رب گوجه فرنگی
- روغن
- پياز
- سيب زمينی
- نمک و فلفل
- زردچوبه
- شير
- کره
- تخم مرغ
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 4:53 AM
مهمات برای يک آشپزخونهء مجردی
فکر ميکنم بهتره قبل از اينکه به آشپزی کردن بپردازيم روشن کنيم که يک آشپزخونهء مجردی به چه وسائلی احتياج داره؟
اين وسائل برای هر آشپزخونه ضروری و اوليه هستند و داشتنشون واجبه:
- يک ديگ به اندازهء کوچيک (قطر ۲۰ تا ۲۵ سانت)، يک ديگ بزرگتر
- يک ماهيتابه (قطر ۲۸ سانت بهتره)- يک آبکش پلاستيکی يا رويی
- ۲ بشقاب مسطح، ۲ بشقاب سوپ خوري، ۲ دست کارد و چنگال و قاشق، ۲ ليوان، ۲ فنجون و نعلبکي، ۲ قاشق چايخوري، ۲ پيشدستی (شورواشور لازم ميشه، تازه مگه همه اش تنها ميخواين غذا بخورين؟)
- يک کارد بزرگ و يک کارد کوچيک
- يک قيچی بزرگ
- يک رنده با سوراخهای ريز و درشت (اگه ماشينی داشتيد چه بهتر)
- يک کفگير، يک قاشق بزرگ برای هم زدن (چوبی يا پلاستيکی)، يک ملاقه
- يک همزن (الکتريکی بهتره، دستی هم کافيه)
- دو تا سه کاسهء پلاستيکی يا فلزی به اندازه های مختلف
- يک تخته برای خرد کردن گوشت و سبزيجات
- يک ديس و يک کاسهء بزرگ چينی
- يک سفره يا روميزی پلاستيکی يا پارچه ای (ميدونم، روی روزنامه هم ميشه غذا خورد، ولی حيف اين همه زحمت پختن نيست؟ يه خورده سليقه داشته باشيد!)
غير از اينها مواد غذايی اوليه ای هم هستند که بهتره هميشه تو خونه داشته باشيد و مواظب باشيد تموم نشن:
- رب گوجه فرنگی
- روغن
- پياز
- سيب زمينی
- نمک و فلفل
- زردچوبه
- شير
- کره
- تخم مرغ
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 4:53 AM
آشپزی
غذاهای آسان و ارزان
جغور بغور
مواد لازم برای يک نفر:- سيصد تا چهارصد گرم جگر مرغ يا گوسفند
- دو قاشق غذاخوری روغن
- يک پياز متوسط
- نمک، فلفل، زردچوبه
- فلفل قرمز در صورت تمايل
- رب گوجه يک قاشق غذاخوری
- نان (نوعش فرق نميکنه)
پياز رو خلال ميکنی و کمی در ماهيتابه تفت ميدی. بعد روغن ميريزی (علتش اينه که آب پياز کمی کشيده بشه و روغن رو به خودش جذب نکنه)، خوب که طلايی شد زردچوبه رو ميريزی، جيگر رو با آب سرد ميشوری و در آبکش ميريزی و بعد از خرد کردن به تکه های کوچيک به پيازها اضافه ميکنی (آتيش بايد هنوز تند باشه) جيگر ها بايد خوب سرخ بشن و رنگشون کاملا برگرده، بعد رب گوجه رو در يک ليوان آب گرم حل ميکنی و اضافه ميکنی و به هم ميزنی. ادويه ها رو ميريزی و ميذاری آب جغور بغور کشيده بشه، با نون نوش جون ميکنی.
جغور بغور، مخلوط مخصوص
همين دستور بالايي، با اين فرق که مخلفاتش بيشتره: قبل از ريختن جيگر فلفل دلمه يا تند رو خلال ميکنی و با پيازها يه تفت ميدی، بعد جيگرها رو که ريختی ۳۰۰ گرم سيب زمينی پخته و پوست کنده و ورقه ورقه شده رو هم اضافه ميکني، بعد رب ميزنی و آبش که کشيده شد دو سه تا تخم مرغ توش ميشکنی و به هم ميزنی. فرقش اينه که خوشمزه تره، برای دو نفر هم بسه، و يه کمی نمک بيشتر ميخواد، به خاطر سيب زمينيها.
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 4:52 AM
غذاهای آسان و ارزان
جغور بغور
مواد لازم برای يک نفر:- سيصد تا چهارصد گرم جگر مرغ يا گوسفند
- دو قاشق غذاخوری روغن
- يک پياز متوسط
- نمک، فلفل، زردچوبه
- فلفل قرمز در صورت تمايل
- رب گوجه يک قاشق غذاخوری
- نان (نوعش فرق نميکنه)
پياز رو خلال ميکنی و کمی در ماهيتابه تفت ميدی. بعد روغن ميريزی (علتش اينه که آب پياز کمی کشيده بشه و روغن رو به خودش جذب نکنه)، خوب که طلايی شد زردچوبه رو ميريزی، جيگر رو با آب سرد ميشوری و در آبکش ميريزی و بعد از خرد کردن به تکه های کوچيک به پيازها اضافه ميکنی (آتيش بايد هنوز تند باشه) جيگر ها بايد خوب سرخ بشن و رنگشون کاملا برگرده، بعد رب گوجه رو در يک ليوان آب گرم حل ميکنی و اضافه ميکنی و به هم ميزنی. ادويه ها رو ميريزی و ميذاری آب جغور بغور کشيده بشه، با نون نوش جون ميکنی.
جغور بغور، مخلوط مخصوص
همين دستور بالايي، با اين فرق که مخلفاتش بيشتره: قبل از ريختن جيگر فلفل دلمه يا تند رو خلال ميکنی و با پيازها يه تفت ميدی، بعد جيگرها رو که ريختی ۳۰۰ گرم سيب زمينی پخته و پوست کنده و ورقه ورقه شده رو هم اضافه ميکني، بعد رب ميزنی و آبش که کشيده شد دو سه تا تخم مرغ توش ميشکنی و به هم ميزنی. فرقش اينه که خوشمزه تره، برای دو نفر هم بسه، و يه کمی نمک بيشتر ميخواد، به خاطر سيب زمينيها.
نوشته توسط: پانته آ
□ نوشته شده در ساعت 4:52 AM
آشپزی
غذاهای آسان و ارزان
چيلی (Chili)
مواد لازم:
- ۵۰۰ گرم گوشت چرخ كرده
- ۱ عدد پياز
- ۶ تا ۸ عدد قارچ
- ۱ نصفهء فلفل سبز دلمه ای
- ۱ نصفهء فلفل قرمز دلمه ای
- يك قوطی كنسرو لوبيا قرمز
- يك قوطی كنسرو گوجه فرنگی خرد شده (Diced Tomato) {توضيح: به جای كنسرو گوجه فرنگی خرد شده ميتونين 5 تا 6 تا گوجه فرنگی رو به قطعات كوچيك قطعه قطعه كنين}
- ۱ عدد كنسرو سس گوجه فرنگی خيلی رقيق (Tomato Sauce)
- كمی رب يا يه كنسرو خيلی كوچولو Tomato Paste
- يك قاشق غذا خوری پودر چيلی(Chili Powder) { توضيح : پودر چيلی تو همه سوپر ماركتها پيدا ميشه، يه ادويه تند و زرد رنگه}
- ۱ پر سير (اگه سير دوست ندارين نزنين من خودم هيچ وقت نميزنم و بازم خوب ميشه)
ـ ۱ دونه فلفل تند، اگه غذای تند دوست ندارين ميتونين فلفل تند رو نزنين بازم خوب ميشه. به جای فلفل تند ميتونين از Jalapeno peppers استفاده كنين. والا من نميدونم اين فلفل جالاپينو به فارسی چيه، اما فكر كنم همون فلفل كوچولو تند خودمونه. نزدين هم نزدين.
- نمك و فلفل
- روغن ۱ قاشق
اول پياز رو خورد كنيد و با كمی روغن تفتش بدين، بعد گوشت چرخ كرده رو بهش اضافه كنيد. قارچها رو خورد كنيد و به گوشت اضافه كنيد. گاز رو روی درجه متوسط بذارين كه گوشت نسوزه. نمك و فلفل رو هم به گوشت اضافه كنيد. هر از گاهی به همش بزنين كه همهء گوشت بپزه. تو يه قابلمه روی حرارت کم گوجه فرنگی يا diced tomato رو با سس گوجه رقيق (Tomato Sauce) بريزين، فلفلها رو خورد كنيد و بريزين تو قابلمه. وقتی كه گوشت و قارچ پخته شد بريزينش تو قابلمه و كمی به همش بزنيد. رب رو بهش اضافه كنيد. كنسرو لوبيا قرمز رو هم اضافه كنيد و كمی همش بزنيد. اگه غذای تند دوست داريد كه ۱ قاشق مربا خوری هم فلفل سياه اضافه كنيد، در آخر پودر چيلی رو اضافه كنيد و روی شعله كم حدود ۲۰ تا ۲۵ دقيقه بذارين بپزه. هر از گاهی محتويات قابلمه رو بهم بزنيد. چيليتون حاضره!
نوشته توسط: مريم
مريم خانم با فرستادن اين نسخه به دريافت نشان اولين همکار افتخاری آشيانه نائل شد. يک کف مرتب!
□ نوشته شده در ساعت 4:40 AM
غذاهای آسان و ارزان
چيلی (Chili)
مواد لازم:
- ۵۰۰ گرم گوشت چرخ كرده
- ۱ عدد پياز
- ۶ تا ۸ عدد قارچ
- ۱ نصفهء فلفل سبز دلمه ای
- ۱ نصفهء فلفل قرمز دلمه ای
- يك قوطی كنسرو لوبيا قرمز
- يك قوطی كنسرو گوجه فرنگی خرد شده (Diced Tomato) {توضيح: به جای كنسرو گوجه فرنگی خرد شده ميتونين 5 تا 6 تا گوجه فرنگی رو به قطعات كوچيك قطعه قطعه كنين}
- ۱ عدد كنسرو سس گوجه فرنگی خيلی رقيق (Tomato Sauce)
- كمی رب يا يه كنسرو خيلی كوچولو Tomato Paste
- يك قاشق غذا خوری پودر چيلی(Chili Powder) { توضيح : پودر چيلی تو همه سوپر ماركتها پيدا ميشه، يه ادويه تند و زرد رنگه}
- ۱ پر سير (اگه سير دوست ندارين نزنين من خودم هيچ وقت نميزنم و بازم خوب ميشه)
ـ ۱ دونه فلفل تند، اگه غذای تند دوست ندارين ميتونين فلفل تند رو نزنين بازم خوب ميشه. به جای فلفل تند ميتونين از Jalapeno peppers استفاده كنين. والا من نميدونم اين فلفل جالاپينو به فارسی چيه، اما فكر كنم همون فلفل كوچولو تند خودمونه. نزدين هم نزدين.
- نمك و فلفل
- روغن ۱ قاشق
اول پياز رو خورد كنيد و با كمی روغن تفتش بدين، بعد گوشت چرخ كرده رو بهش اضافه كنيد. قارچها رو خورد كنيد و به گوشت اضافه كنيد. گاز رو روی درجه متوسط بذارين كه گوشت نسوزه. نمك و فلفل رو هم به گوشت اضافه كنيد. هر از گاهی به همش بزنين كه همهء گوشت بپزه. تو يه قابلمه روی حرارت کم گوجه فرنگی يا diced tomato رو با سس گوجه رقيق (Tomato Sauce) بريزين، فلفلها رو خورد كنيد و بريزين تو قابلمه. وقتی كه گوشت و قارچ پخته شد بريزينش تو قابلمه و كمی به همش بزنيد. رب رو بهش اضافه كنيد. كنسرو لوبيا قرمز رو هم اضافه كنيد و كمی همش بزنيد. اگه غذای تند دوست داريد كه ۱ قاشق مربا خوری هم فلفل سياه اضافه كنيد، در آخر پودر چيلی رو اضافه كنيد و روی شعله كم حدود ۲۰ تا ۲۵ دقيقه بذارين بپزه. هر از گاهی محتويات قابلمه رو بهم بزنيد. چيليتون حاضره!
نوشته توسط: مريم
مريم خانم با فرستادن اين نسخه به دريافت نشان اولين همکار افتخاری آشيانه نائل شد. يک کف مرتب!
□ نوشته شده در ساعت 4:40 AM
از اونجايی که حاضر شدن مطالب سايت آشيانه طول ميکشه و تا صفحه هاش پر بشن مرتب با لينکهای خالی روبرو خواهيد بود اين وبلاگ موقت رو راه انداختم تا بشه هر بار مطالب جديد رو ديد. اين وبلاگ به طور متوسط دو سه بار در روز آپديت ميشه (يعنی قراره بشه) و مطالبش در عين حال بلافاصله در قسمت مخصوص خودشون در آشيانه قابل ديدن هستند.
□ نوشته شده در ساعت 4:39 AM
□ نوشته شده در ساعت 4:39 AM
........................................................................................